Αρχική

Σε ένα από τα ομορφότερα σημεία της βόρειας Εύβοιας, λίγο έξω από τα Λουτρά της Αιδηψού, βρίσκετε το συγκρότημα Harmony Studios στο παραθαλάσσιο χωριό Ήλια.

Η καταπληκτική θάλασσα σε συνδυασμό με τη φυσική ιαματική θερμή πηγή και την ομορφιά του χωριού, καθιστούν το Harmony Studios ένα ιδανικό προορισμό για ευχάριστες διακοπές.

Studios

Όλα τα δωμάτια μας προσφέρουν πανέμορφη θέα σε θάλασσα και βουνό. Το Harmony Studios βρίσκεται μόλις 10 μέτρα από τη θάλασσα!

Studios seaview
Studios seaview

Το κάθε δωμάτιο παρέχει:

  • Κλιματισμό
  • Κουζινάκι
  • Τηλεόραση
  • Μπάνιο
  • Ευρύχωρη βεράντα με θέα θάλασσα και βουνό
  • Wi-Fi
  • Ψυγείο
Studios inside view
Το εσωτερικό των Studios

Το Harmony Studios εξωτερικά

Τοποθεσία

Τα Ήλια, πήραν το όνομά τους από το ναό του Ηλίου Απόλλωνα που βρισκόταν στο όρος Τελέθριο. Είναι ένα γραφικό παραθαλάσσιο χωριό σε απόσταση 8 χλμ από τα Λουτρά Αιδηψού.

Ο τουρίστας μπορεί να φιλοξενηθεί σε ενοικιαζόμενα δωμάτια και γκαρσονιέρες και να απολαύσει την πεντακάθαρη θάλασσα. Από το ένα άκρο του χωριού έως το άλλο είναι μόλις 700 μέτρα και μπορεί ο επισκέπτης να απολαύσει τις  ομορφιές του χωριού με έναν απλό περίπατο.

Κατά μήκος της παραλίας υπάρχουν πολλών ειδών μαγαζιά (ταβέρνες, σουβλατζίδικα, ουζερί, καφετέριες, μίνι-μάρκετ) οπού μπορείς να γευθείς τα τοπικά προϊόντα.

Στην μια άκρη του χωριού υπάρχει ιαματική πηγή όπου το νερό βγαίνει στους 55 βαθμούς Κελσίου και στην άλλη άκρη ένα υπερσύγχρονο αλιευτικό καταφύγιο όπου μπορούν να φιλοξενηθούν σκάφη.

Επικοινωνία

Error: The map ID (1) does not exist

Διεύθυνση: Ήλια Λουτρών Αιδηψού
Δήμος Αιδηψού, Τ.Κ. 34300
Υπεύθυνος Επικοινωνίας: Καίτη Βάγια
Τηλέφωνο:  2226023834
Κινητό: 6973374212
e-mail: studiosharmony@gmail.com

 

Στείλτε μας το μήνυμά σας

Αξιοθέατα

Σε κοντινή απόσταση από το Harmony Studios, θα βρείτε πολλά αξιοθέατα!

Λουτρά Αιδηψού

Η μεγάλη προίκα των Λουτρών Αιδηψού είναι οι ιαματικές πηγές τους. Σήμερα υπάρχουν περισσότερες από 80 ιαματικές πηγές που η θερμοκρασία τους κυμαίνεται από 28οC μέχρι 86οC . Εκτός από τα ιδιωτικά υδροθεραπευτήρια που λειτουργούν εντός ή εκτός ξενοδοχείων με τη μορφή κανονικών λουτήρων ή πισίνας, απόκτημα για τη Λουτρόπολη αποτελεί το υδροθεραπευτήριο του Ε.Ο.Τ. το οποίο παρέχει όλες τις δυνατότητες για λουτροθεραπεία με τις σύγχρονες τεχνικές. Πρέπει να τονίσουμε ότι το μεγάλο αυτό συγκρότημα είναι ένα από τα μεγαλύτερα και αρτιότερα του είδους του στη χώρα μας. Εκτός των κανονικών λουτήρων διαθέτει επίσης και λουτήρες ειδικών θεραπειών, λουτήρες άκρων, σκοτσέζικο ντους. Η ανοιχτή πισίνα καλύπτει τις ανάγκες της υδροθεραπείας με χαμηλό κόστος. Το φυσικοθεραπευτήριο με τα όργανα γύμνασης και ηλεκτροθεραπείας βοηθά στην άμεση και δεκτικότερη αντίδραση του οργανισμού στη λουτροθεραπεία.

Η Δημοτική Πλαζ καλύπτει τις ανάγκες όλων όσων θέλουν να συνδυάσουν τη λουτροθεραπεία με το ευεργετικό θαλασσινό νερό.

Τέλος πέρα από το μπάνιο, στην παραλία της Αιδηψού μπορείτε να απολαύσετε τον καφέ ή το φαγητό σας στις πάρα πολλές καφετέριες και ταβέρνες που υπάρχουν.

Thermae Syllah

 

Το ξενοδοχείο Θέρμαι Σύλλα κτίσθηκε το 1896. Είναι το πιο εντυπωσιακό κτήριο – ξενοδοχείο της περιόδου και το πρώτο που εντοπίζει κανείς φτάνοντας στα Λουτρά Αιδηψού. Στο υπόγειό του έχει εγκαταστάσεις για λουτροθεραπεία.

Το κτήριο είναι τριώροφο με υπόγειο και σοφίτα. Η σύνθεση εκμεταλλεύεται την γωνιακή θέση του οικοπέδου δημιουργώντας στη γωνία πύργο που δεσπόζει στη μορφή και προβάλλει δυναμικά το κτήριο. Τα συμμετρικά ανοίγματα αποτελούν ένα ακόμα στοιχείο της μορφολόγησης του κτηρίου. Εσωτερικά δημιουργείται κεντρικός χώρος εισόδου με ένα κεντρικό διάδρομο ανά πτέρυγα και δωμάτια εκατέρωθεν.

Μεταξύ 1910-1912 γίνεται η πρώτη μεγάλη ανακαίνισή του. Πρόσφατα (1995) εγκρίθηκε από το ΥΠΠΟ μελέτη ανακαίνισης και μετατροπής του σε ξενοδοχείο Α΄ κατηγορίας και δημιουργίας κέντρου υδροθεραπείας. (Μελετητής Δ. Στασινόπουλος, Αρχιτέκτων).

Το κτήριο έχει κηρυχθεί ως έργο τέχνης και ιστορικό διατηρητέο μνημείο με την Υ.Α. ΥΠΠΟ/ΔΙΛΑΠ/Γ/2919/16259/13.11.88 (ΦΕΚ 286/β/16.5.88).
Πηγή: Υπουργείο Πολιτισμού

Ιερά Μονή Αγ. Ειρήνης Χρυσοβαλάντου

Η Ιερά Μονή Αγ. Ειρήνης Χρυσοβαλάντου, είναι μια σχετικά νεοσύστατη γυναικεία μονή χτισμένη σε μια καταπράσινη πανέμορφη πλαγιά.5 χλμ από τα Ήλια υπάρχει  διασταύρωση με δρόμο που οδηγεί μετά από 2 χλμ στη μονή.  Εκτός της εκκλησίας της οσίας Ειρήνης υπάρχουν δύο παρεκκλήσια του οσίου Ονούφριου του ασκητή η μνήμη του οποίου τιμάται στις 12 Ιουνίου και στον Άγιο Ιώβ τον Πολύαθλο, ο οποίος γιορτάζει στις 12 Ιουνίου.

Ιερά Μονή Αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου

Έτος ιδρύσεως της Ιεράς Μονής του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου στα Ήλια της Αιδηψού αναφέρεται επίσημα το 1670, όμως κατά την τοπική παράδοση το μοναστήρι και η παρουσία μοναχών στην συγκεκριμένη περιοχή της Βόρειας Εύβοιας υφίσταται από τον 13ο αιώνα.

Μεγάλη ανάπτυξη γνώρισε η μονή κατά τους πρώτους αιώνες της ζωής της. Ακολουθώντας το ιδιόρρυθμο σύστημα, γύρω από αυτήν ασκήτευαν μέχρι και 300 μοναχοί, ζώντας σε καλύβες και «καλογερόσπιτα», όπως αναφέρει η τοπική παράδοση, οι οποίοι λειτουργούνταν τις Κυριακές και τις μεγάλες εορτές στο βυζαντινό Καθολικό του Αγίου Γεωργίου, ρυθμού σταυροειδούς, με περίτεχνο τέμπλο των μέσων του 17ου αιώνος, γεμάτο παραστάσεις και σκηνές από την Αγία Γραφή και περίφημες εικόνες του 16ου και 17ου αιώνος.

Κατά την Τουρκοκρατία, το μοναστήρι πρόσφερε μεγάλες υπηρεσίες στο υπόδουλο Γένος και καταστράφηκε τρεις φορές. Ένα ιστορικό χρονικό της μονής που συντάχθηκε τον Οκτώβριο του 1727 από τον ηγούμενο Ανανία Ιερομόναχο, αναφέρεται σε σούβλισμα 100 ανδρών της ευβοϊκής αυτής περιοχής από τους Τούρκους και στη μη λειτουργία του μοναστηριού επί 20 μέρες. Τους μοναχούς και τους συνασκουμένους πατέρες τούς μετέφεραν οι Τούρκοι στη Χαλκίδα για να τους θανατώσουν. Όμως, ο μεγαλομάρτυς Γεώργιος, με τη δύναμη του Θεού, τους ελευθέρωσε.

Η μονή απετέλεσε επίσης, τόπο καταφυγής και προστασίας πολλών χριστιανών και μάλιστα επιστημόνων, στα δύσκολα χρόνια της Κατοχής. Είναι ιδιαίτερα αγαπητή από τους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής της Βόρειας Εύβοιας.

Επί αιώνες ήταν ανδρική, το 1970 όμως μετετράπη σε γυναικεία. Η σημερινή αδελφότητα (με περίπου 10 μοναχές) και με την αμέριστη συμπαράσταση πολλών προσκυνητών, ανακαίνισε τα κτίρια της μονής. Τα τελευταία χρόνια, ξεκίνησε και η ανοικοδόμηση νέου μεγάλου Ναού της Αγίας Νίνας, της Φωτίστριας της χώρας της Γεωργίας. Την μακαριστή Ηγουμένη Πελαγία, που κοιμήθηκε το 2013, διαδέχθηκε η νέα Ηγουμένη Χρυσοστόμη.

Υπάρχουν αποθησαυρισμένα τίμια λείψανα των Αγίων: Γεωργίου, Μαρίνης, Μάμαντος και Κυριακής. Το μοναστήρι πανηγυρίζει: του Αγ. Γεωργίου (23/4 και Ανακομιδής Λειψάνων του Αγίου 3/11), του Αγ. Χαραλάμπους (10/2), της Αγ. Ειρήνης Χρυσοβαλάντου (28/7) και της Αγ. Παρασκευής (26/7).

Μουσείο Θαλάσσιας Ζωής «Ναυτίλος»

Χαρείτε με τα παιδιά σας ή μόνοι σας γνώση και φυσική ομορφιά. Περάστε μια μέρα αξέχαστη.

Τι σχέση έχουν άραγε τα κοχύλια με την αρχιτεκονική; Πώς περάσαμε από το Δωρικό στον Ιωνικό ρυθμό; Ο άνθρωπος έκανε ανακαλύψεις ή αντέγραψε τη φύση; Πώς επικοινωνούσαν οι άνθρωποι παλαιότερα; Πώς ξεκίνησε η ζωή στον πλανήτη; Πώς δημιούργήθηκε το πλανητικό στερέωμα; Τι γνωρίζετε για τα απολιθώματα; Τι νομίζετε πως ήταν το πρώτο σταγονόμετρο; Πώς γίνεται η καλλιέργεια του μαργαριταριού; Πολλές ερωτήσεις του ανθρώπου που γίνονται απλές απαντήσεις στο Μουσείο «Ναυτίλος». Όλα αυτά και πολλά άλλα θα γνωρίσετε και θα δείτε στο μέσα σε ένα υπερθέαμα για μικρούς και μεγάλους. Για όσους έχουν διάθεση αγορών, στο κατάστημα του Μουσείου υπάρχουν πολλές επιλογές ποιοτικών δώρων σε πολύ καλές τιμές.

Καταρράκτες Δρυμώνας

Το χωριό Δρυμώνα είναι γνωστό για τον πανέμορφο καταρράκτη του ποταμού Σηπιά. Τα ορμητικά νερά του σχηματίζουν στο διάβα του άλλους δύο μικρότερους και δύο μεγάλες λίμνες. Η περικαλλής περιοχή έχει διαμορφωθεί τουριστικά. Έχουν κατασκευαστεί μονοπάτια, σκαλοπάτια καθώς επίσης και παγκάκια για ξεκούραση και παιδικές χαρές.

Λουτρά Γιάλτρων

Η παραλία των Γιάλτρων γνωστή και ως Λουτρά Γιάλτρων είναι μια γραφική παραλία με καφετέριες και ταβέρνες όπου μπορείτε να απολαύσετε το καφέ ή το φαγητό σας με θέα την Αιδηψό. Μια μικρή πλαζ, υπάρχει στα αριστερά από το λιμανάκι και με άμμο και στην ακτή αλλά και στην παραλία.

Μουσείο Παλαιοντολογικών Ευρημάτων Κερασιάς

Στη Μειόκαινο περίοδο (6.500.000 -9.000.000 χρόνια πριν) ανήκει η ανάπτυξη του περιβάλλοντος της πανίδας, απολιθωμένα ίχνη του οποίου φυλάσσονται σήμερα στο μικρό όμορφο Μουσείο Παλαιοντολογικών Ευρημάτων της Κερασιάς.

Η παρουσία των απολιθωμένων θηλαστικών στην Κερασιά ήταν γνωστή από τη δεκαετία 1960-1970. Το 1992 πραγματοποιήθηκε στην Κερασιά δοκιμαστική ανασκαφή με χρηματοδότηση της Επιτροπής Ερευνών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 2006 η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Εύβοιας χρηματοδότησε το Πανεπιστήμιο Αθηνών για την πραγματοποίηση μιας σύντομης ανασκαφής στα πλαίσια πραγματοποίησης της υπάρχουσας σήμερα παλαιοντολογικής έκθεσης. Μέχρι σήμερα έχουν έλθει στο φως από την ομάδα του κ. Γ.Θεοδώρου 24 διαφορετικά είδη ζώων. Ύαινες, αιλουροειδή (κυρίως μαχαιρόδοντες), άλογα τριδάκτυλα, χοίροι, ρινόκεροι (με και χωρίς κέρατα), χαλικοθήρια, ελαδοθήρια (κοντόλαιμες καμηλοπαρδάλεις) κ.ά. Στο Μουσείο παρουσιάζονται σε συνθέσεις τα Ελλαδοθήρια και τα Σαμοθήρια καθώς και ανεξάρτητα σκελετικά στοιχεία.

Μονή Οσίου Δαυίδ

Η μονή του Οσίου Δαυίδ η οποία βρίσκεται στην καρδιά πυκνόφυτης έκτασης στα χαμηλά των βουνών «Καβαλάρης» και « Ξηρόν όρος» αντίκρυ του χωριού Δρυμώνα και πάνω από το χωριό Καλαμούδι, είναι αφιερωμένη στη Μεταμόρφωση του Σωτήρος.
Στον ναό του Μοναστηριού φυλάσσονται σε καλλίτεχνη λειψανοθήκη τα ευωδιάζοντα και θαυματουργά οστά του Οσίου Δαυίδ του Γέροντος, το θυμιατό και το πετραχήλι του Αγίου (ρωσικής προέλευσης) και άλλα πολύτιμα κειμήλια.
Επίσης, τριγύρω και έξω από την μονή μπορείτε να επισκεφθείτε πολλά εκκλησάκια στην μνήμη διαφόρων Αγίων. Μην παραλείψετε να επισκεφθείτε και το ασκητήριο του Οσίου Δαυίδ, διανύοντας με τα πόδια μία μικρή απόσταση μέχρι την σπηλιά όπου ασκήτεψε ο θαυματουργός Όσιος.
Αξίζει το πέρασμα από το υπόγειο εκκλησίδιο των Αγίων Αναργύρων στην ΝΑ πτέρυγα των κελιών του μοναστηριού, στο οποίο σας δίνεται η δυνατότητα να θαυμάσετε αγιογραφίες του 17ου αιώνα.
Μάλιστα στο κατακομβικό αυτό εκκλησάκι κατά την διάρκεια της Τουρκοκρατίας λέγεται ότι λειτουργούσε «κρυφό σχολειό».
Η ιερά μονή του Οσίου Δαυίδ είναι πολύ γνωστή για τις θείες αρετές ενός χαρισματικού γέροντα μοναχού του μακαριστού Ιάκωβου, που για πολλά χρόνια και μέχρι το τέλος της ζωής του υπήρξε ο ηγούμενος της.
Όσον αφορά το έτος της πρώτης οικοδόμησης της Μονής, προϋπήρχε του 1500, καθώς ο Όσιος Δαυίδ ( έζησε γύρω στο 1550 ) δημιούργησε τη Μονή πάνω στα ερείπια προϋπάρχοντος ναού.
Γιορτάζει στις 6 Αυγούστου (Μεταμόρφωση του Σωτήρος) όπου πραγματοποιείται και ένα πολύ μεγάλο παζάρι στο εξωτερικά της μονής – αλλά και την 1η Νοεμβρίου στην μνήμη του Οσίου.

Πολλοί χριστιανοί από όλη την Ελλάδα, επισκέπτονται τή Μονή γιά να προσκυνήσουν τά Άγια λείψανα πολλών Αγίων και φυσικά του ιδρυτού της Οσίου Δαυΐδ του Γέροντος.

Ημέρες Πανηγύρεων: Μεταμορφώσεως του Κυρίου (6/8), Οσίου Δαυΐδ (1/11), Αγίων Αναργύρων (1/7), Αγίου Χαραλάμπους (10/2), Κοιμήσεως της Θεοτόκου (15/8) και Αγίου Γεωργίου (23/4).

Ηγούμενος: Αρχιμ. Κύριλλος Γεραντώνης (μοναχοί 17).

Τηλέφωνα: 22270-71297 και 22270-71143

Λαογραφικό Μουσείο Αγίας Άννας

Στο χωριό της Αγίας Άννας λειτουργεί από το 1981 Λαογραφικό Μουσείο με παραδοσιακές φορεσιές, κοσμήματα, υφαντά, γεωργικά, οικιακά και άλλα εργαλεία και αντικείμενα που χρησιμοποιούσαν στην καθημερινή τους ζωή οι κάτοικοι. Πρόσφατα το μουσείο μεταφέρθηκε σε καλύτερο και πιο άνετο χώρο και εμπλουτίστηκε με περισσότερα εκθέματα.

Στο Λαογραφικό Μουσείο της Αγίας Άννας, ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει μεταξύ άλλων και τη μοναδική Αγιαννιώτικη Φορεσιά , που φοριόταν μέχρι πριν από λίγα χρόνια σε όλη τη γύρω περιοχή, ενώ θα πληροφορηθεί για τις συνήθειες, τον τρόπο ζωής των κατοίκων και για την ιστορική διαδρομή από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας μέχρι τις μέρες μας.

Στην ελληνική λαογραφία η αγιαννιώτικη παραδοσιακή ενδυμασία έχει τη δική της αποκλειστική σελίδα. Σήμερα δείγματα της ανδρικής, γυναικείας και παιδικής αγιαννιώτικης φορεσιάς εκτίθενται στο Λαογραφικό Μουσείο της Αγίας Άννας.

Η ανδρική ενδυμασία είχε ως κύριο χαρακτηριστικό της την κλασσική ελληνική φουστανέλα με γιλέκο, όμως ιδιαίτερα προσεγμένο ως προς τα κεντήματα. Το σεγκούνι αποτελούσε το βασικό γυναικείο ένδυμα με κεντημένα πουκάμισα και ποδιές.Τα παιδιά από 3-12 ετών φορούσαν πολύχρωμες «μαλλίνες» που είχαν υφανθεί σε ντόπιους αργαλειούς, φούστες από μαλλί χρωματιστό και με πλεκτά μανικέτια, στολισμένα με διάφορα σχέδια βελονιάς.